Lutherse gemeenten in de Protestantse Kerk in Nederland zien hun ledentallen dalen en inkomsten afnemen. Maar er is een reddingsplan in de maak: ”Duurzaam Luthers”.

Een handjevol gereformeerde kerken ging in 2004 niet mee in de fusie waaruit de Protestantse Kerk in Nederland ontstond. Wat typeert de voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland en hoe ziet synodepreses ds. K.J. Bijleveld hun toekomst?

„Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven, maar die de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.”
Johannes 3:36

„Het is tot verwondering dat er nog steeds zendingsdagen gehouden mogen worden, ondanks het grote verval in Nederland”, aldus ds. A. van Voorden. Zestig jaar geleden werd de Nederlandse Stichting Mbuma Zending opgericht.

Mercy Ships bouwt een derde ziekenhuisschip. De organisatie hoopt het tegen 2030 in de vaart te kunnen nemen.

Het geheugen blijft een raar ding. Gevoelens en emoties blijven hangen, waar data en andere exacte zaken makkelijk wegzakken. Zo ging het voor mij ook rond het twintig jaar geleden afgeronde Samen op Wegproces.

Ds. M. van Dalen heeft zondagochtend afscheid genomen van de hervormde gemeente te Noorden. Hij vertrekt naar Haaften.

Ds. E. van Rooijen, predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), staat maandag veertig jaar in het ambt.

Hoe je er ook naar kijkt: het is geen opbeurend verhaal. Het percentage christenen in het Midden-Oosten, de geboorteregio van het christendom, blijft afnemen. Dat is al meer dan honderd jaar zo en dat gaat waarschijnlijk ook niet veranderen. Maar toch zijn er hier en daar opvallende lichtpuntjes.

In Iran werden in 2023 zeker 166 christenen gearresteerd. Dat is een kleine toename ten opzichte van de 134 christenen die het jaar ervoor werden opgepakt.

Op sommige plaatsen in China moeten schoolkinderen in de klas laten weten of zij christen zijn. Als dat zo is, moeten ze een verklaring ondertekenen waarin ze het christendom verwerpen.